Tag: Garage Rock

Hand & Leg – Hand & Leg (2017)

Posted in Vol.10: Europejskie hałasy czyli ulubioności     0 Comments
by on

Hand & Leg to damsko – męski duet z Aten. Skład tworzą: Iro Sof (gitara basowa i wokal) i Stylianos Ou (perkusja i wokal). Rok po wydaniu singla „Dogshit Country” (2016), zespół decyduje się na wydanie swojego debiutanckiego albumu, nazwanego po prostu „Hand & Leg”. Płyta ukazuje się 1 grudnia 2017 roku w amerykańskim labelu Slovenly Recordings. Zawiera ona 10 utworów, w których Grecy mieszają art punka i noise rocka w garażowej oprawie. Brzmienie kapeli nadaje mocno przesterowany bas i punktująca, motoryczna  perkusja. Do tego  dochodzą dwa wokale Iro i Stylianosa. Zespół  idzie tą samą drogą co kiedyś inne duety damsko – męskie, takie jak amerykański Sabot lub francuski Vialka. Dodać tu trzeba jednak, że trop obrali inny, co wyszło im całkiem nieźle. Polecam !!!

 

 

Continue reading →

Cowbones ‎– Vox Populi Pollux (2014)

Posted in Vol. 11: Garaż punkroll i horror czyli śmietniskowe brzmienia     0 Comments
by on

Francuski Cowbones powstał w 2008 roku w Cobonne. Skład zespołu to: Benjamin Aboulafia (wokal), Soupyan Cooper (gitara), Yakinthos Danopoulos (klawisze), Aaron Josaphat (gitara i wokal), Ethan Polychronos (perkusja i klawisze) i Rasoul Popper (perkusja i klawisze). Obecnie kapela ma w swym dorobku, niestety, tylko jeden album, o tytule „Vox Populi Pollux”. Został on wydany w 2014 roku przez label Casbah Records z Walencji. Płyta jest pełna garażowego rock’n’rolla, brudnych, trashowych gitar i klawiszy, których nie powstydziłby się sam Martin Rev z Suicide. Dopełnieniem całości są grzmiące, plemienne bębny (grają na dwa zestawy perkusyjne). Muzyka jest motoryczna, pełna zniekształconych i kwaśnych dźwięków, a przetworzony przez efekty wokal Benjamina Aboulafia brzmi syntetycznie. Na koncertach muzycy Cowbones występują w zasłaniających twarze kominiarkach i garniturach. Album polecam fanom: Suicide, The Cramps, Butthole Surfers, Chrome Cranks itd.

 

 

Continue reading →

Deaf Wish – Lithium Zion (2018)

Posted in Vol. 2: Kangury czyli australijskie dźwięki     0 Comments
by on

Deaf Wish to australijski zespół z Melbourne. Skład to: Sarah Hardiman (gitara i wokal), Jensen Tjhung (gitara i wokal), Lee Parker (gitara basowa i wokal) i Daniel Twomey (perkusja i wokal). „Lithium Zion” jest ich piątym pełnowymiarowym albumem i drugim dla Sub Pop Records, po „Pain” (2015). Płyta ukazała się 27 lipca 2018 roku i zawiera 11 wyśmienitych gitarowych piosenek. Niesamowita dawka indie rocka przepełniona jest „sonicznymi” gitarami, garażówką, punkiem, a wszystko to podane w charakterystycznym australijskim stylu. Wokalnie udzielają się tu wszyscy muzycy, ale wiodącą rolę pełnią Hardiman i Tjhung, ze swoimi łobuzersko – zadziornymi, punkowymi zaśpiewami. Dzięki takim albumom indie rock ma jeszcze prawo bytu i nie jest nudny. Warto zapoznać się z tą płytą, a jeżeli ktoś ma ochotę ich zobaczyć – grają 11 października 2018 roku w berlińskim klubie Lido, z amerykańskim Hot Snakes. Polecam dobre granie prosto z Australii.

 

 

 

Continue reading →

Feral Ohms – S/T (2017)

Posted in Vol. 1: Amerykańskie hałasy czyli ulubioności     0 Comments
by on

Feral Ohms to amerykańskie power trio z Oakland. Skład to: ex- frontman Comets on Fire – Ethan Miller (wokal i gitara), Josh Haynes (gitara basowa) i Chris Johnson (perkusja). Płyta „S/T” została wydana 24 marca 2017 roku przez lokalny label Silver Current Records. Jest na niej 9 utworów. Kalifornijczycy na swym debiutanckim albumie mkną niczym huragan napędzany amfetaminą. Muzyka mocno energetyczna, pełna brudnych, sprzężonych sfuzowanych gitar i efektów wah – wah. Przy tym piekielnie głośna jak stare power tria z lat 60 – 70. Kolejne punki lubiące brzmienia hardrockowe w dobrym tego słowa znaczeniu. Jest hałas i brud, czyli jest dobrze. Szkoda, że u nas młode kapele inspirujące się hard rockiem i heavy lat 60- 70 nie grają tak energetycznej i hałaśliwej muzyki tylko tzw. „stare, nudne gnioty”. Prawda jest taka, że u nas słuchało się Budgie lub Deep Purple, a w USA słuchali MC5 i Blue Cheer. Polecam tę płytę.

 

 

 

Continue reading →

Honey – New Moody Judy (2017)

Posted in Vol. 1: Amerykańskie hałasy czyli ulubioności     0 Comments
by on

Honey to nowojorskie power trio w składzie: Dan Wise (gitara i wokal), Cory Feierman (gitara basowa i wokal) i William Schmiechen (perkusja). Zespół tworzą muzycy związani w przeszłości z Psychic Ills i Amen Dunes. Trio Honey jest jednym z filarów sceny muzycznej Brooklynu. W ciągu ostatnich 5 lat koncertowali m.in. z Dead Moon, J. Mascis, Sheer Mag, The Men i Destruction Unit. „New Moody Judy” to drugie duże wydawnictwo Nowojorczyków. Najnowszy album wydany został przez lokalny label Wharf Cat Records, 29 września 2017 roku. Na płycie znajduje się 9 piosenek w stylu punk / rock’ n ‚roll, inspirowanych muzyką lat 70 z Detroit i Nowego Jorku. Protopunk The Stooges, rock’ n’ roll New York Dolls i surowa autentyczność kapeli nadaje sznyt tej muzyce. Jak widać można jeszcze znaleźć w Nowym Jorku dobre granie, w którym krzyżuje się punk, fuzz rock i rock’ n’ roll. Tak trzymać. Polecam tę świetną płytę.

 

 

Continue reading →