Tag: Shoegaze

Machiavellian Art – Indoctrination Sounds (2023)

Machiavellian Art to brytyjski zespół, który tworzą: Benjamin Thomas (wokal i saksofon), John Andrews (gitara i wokal), Joe Parkes (gitara i hałas), Amy Murphy (gitara basowa) i perkusista Sam Hunt. Materiał na debiutancki album „Indoctrination Sounds” powstawał w różnych salach prób w latach 2020-21, aż w końcu został nagrany w Stuck On A Name Studios Iana Boulta w Nottingham latem 2021 roku. Płyta miała swoją premierę 24 lutego 2023 roku, a wydał ją niezawodny niezależny label Riot Season Records. Znalazło się na nim 7 brudnych i hałaśliwych piosenek. Muzyka Machiavellian Art to klaustrofobiczna atmosfera ze zniekształconymi i gęstymi riffami oraz niepokojącymi transowymi wibracjami, gdzie całość zanurzona jest w industrialny hałasie. Hipnotycznym, przesterowanym gitarom i ciężkiej sekcji rytmicznej, która toczy się w średnim tempie, towarzyszy przepuszczony przez efekty, niesiony na pogłosie wokal Benjamina, który atakuje nas również partiami swojego saksofonu. Lubisz Godflesh,Terminal Cheesecake, GNOD i Brainbombs, to bez zastanowienia posłuchaj debiutanckiej płyty Machiavellian Art, bo ja już dorzucam ją do najlepszych tegorocznych płyt. Polecam!

Continue reading

El Universo – El Universo (2021)

El Universo to solowy projekt Edera Ademara z Mexico City. Chcąc grać koncerty w klubach, do Edera Ademara (wokal i gitara) dołączyło dwóch muzyków – basista Samuel Osorio i perkusista Emilio Ponce. Na debiutanckim albumie „El Universo” Ademar zagrał na każdym instrumencie w sześciu utworach, które znalazły się na płycie. Materiał został nagrany w jego domowym studio. Album ukazał własnym sumptem na kasecie magnetofonowej i cd (50 sztuk) 3 września 2021 roku. Eder Ademar czyli El Universo na swojej debiutanckiej płycie podaje nam wyśmienitą miksturę psychodelii i krautrocka, w odsłonie jaką najbardziej lubię. A jest to płynący ambientowy trans, który przechodzi w zabrudzone kosmiczno-dronowe odloty. To płyta, na której się nie wynudzisz, bo zbyt dużo się tam ciekawego dzieje. Grzyby w Meksyku mają bardzo dobre, to i psychodelię tworzą na świetnym poziomie. Lubisz Spaceman 3, Cluster, Neu! i Loop, to zainteresuj się tą płytą i posłuchaj jej od początku do końca. Polecam!

Continue reading

Holy Scum – Strange Desires (2022)

Holy Scum powstał w 2019 roku, w Manchesterze. Skład tego czteroosobowego zespołu to muzycy: wokalista Mike Mare (Dälek) gitarzysta Peter J. Taylor (Action Beat), basista Chris Haslam (GNOD) i perkusista Jon Perry (GNOD). Na swoim koncie mają dwie epki – „Kill” (2020) i „Fuck” (2020). Album „Strange Desires” to ich debiutancki duży krążek, który swoją premierę miał 10 czerwca 2022 roku, w brytyjskim niezależnym labelu Rocket Recordings. Masteringiem materiału na płytę zajął się sam Justin Broadrick (Godflesh, Jesu, Techno Animal itd.). Na płycie znalazło się 8 utworów. Muzyka zawarta na debiucie to ściana grzmiącego, kakofonicznego hałasu z odrobiną industrialnego dudnienia, który nadaje piosence rytm. Wokal jest schowany i zniekształcony przez różnej maści efekty. Album „Strange Desires” przepełniony jest niepokojącymi, mrocznymi i klaustrofobicznymi dźwiękami. Fani takich kapel, jak Godflesh, Swans i wczesne Ministry powinni posłuchać tej płyty. Polecam ten mocny i głośny debiut.

Continue reading

Ditz – The Great Regression (2022)

Zespół Ditz powstał w 2015 roku, w Brighton. Tworzą go: Callum Francis (wokal), Anton Mocock (gitara), Archie Brewis-Lawes (gitara), Caleb Remnant (gitara basowa) i Jack Looker (perkusja). Mają na swoim koncie jedną epkę „5 songs”(2020), a „The Great Regression” to debiutancki album Anglików. Ukazał się 4 marca 2022 roku, w niezależnym labelu Alcopop! Records. Na płycie znalazło się 10 utworów. Muzyka na albumie to czysty dynamit, bardzo energetyczny mix postpunka, posthardcore i noise rocka. Świetne gitarowe hałaśliwe granie z agresywnym, czasem przechodzącym w melodeklamację wokalem C. Francisa. Nie można przejść obojętnie obok tego debiutu, bo Ditz nagrali wyśmienity materiał i jest to jedna z lepszych tegorocznych płyt gitarowych na niezależnej scenie brytyjskiej. Potrafią porządnie pohałasować. Polecam!

Continue reading

FTR – Manners (2019)


Francuskie trio FTR powstało w 2013 roku, w Paryżu. Tworzą je: Yann Canévet (gitara basowa i wokal), Brice Delourmel (gitara) i Pauline C. (instrumenty klawiszowe). Zespół ma na swym koncie epkę „Abyss” (2013) i album „Horizons” (2015). Najnowsza płyta Francuzów, „Manners”, ukazała się 15 lutego 2019 roku. Wydana została we Francji przez Third Coming Records, a w USA przez Metropolis Records. Zimny i mroczny dark wave miesza się z shoegazem, a przeplatane to jest sprzężonym potspunkiem, tworzącym kakofoniczne, gitarowe ściany. Do tego dochodzi intensywny, prowadzący bas, zagłuszona gitara i dudniąca perkusja. Wokal jest chłodny i popowy. Całkiem niezłe granie w masie podobnych do siebie kapel, które w większości do mnie nie przemawiają. Dla fanów: The Soft Moon, A Place To Bury Strangers i The KVB. Polecam!!!

Continue reading