Australijski duet Chimers powstał w Wollongong. Tworzy go małżeństwo: Padraic (wokal i gitara) i Binx (perkusja). Debiutancki album „S/T” ukazał się 3 września 2021 roku, w dwóch labelach Poop Alley Records oraz 9am Records. Na płycie znalazło się 12 minimalistycznych i energetycznych piosenek. Chimers to rozjechana postpunkowo-garażowa gitara, melancholijny i emocjonalny wokal Padraica oraz backbeatowa perkusja Binx, nadająca utworom drive. Świetna płyta Australijczyków, łącząca garażowe brzmienia z motorycznym postpunkiem, wypełniona emocjonalnym indie rockiem i noise popem lat 90. Niby już przemielone wielokrotnie lata temu przez innych muzyków, to jednak nie mogę się od niej oderwać od paru dni. Polecam mocno!
Continue readingTag: Indie rock
Rick White – Where it’s fine (2021)
Rick White to kanadyjski muzyk i piosenkarz-tekściarz aktywny od początku lat 90. Był członkiem niezależnych kapel takich jak – Eric’s Trip, Elevator, Elevator to Hell, Elevator Through, Perplexus i The Unintended. Znany z nagrań lo-fi, nagrał i wyprodukował muzykę dla The Sadies, Orange Glass, Joela Plasketta, One Hundred Dollars, Dog Day, HotKid i swojej byłej koleżanki z zespołu Eric’s Trip, Julie Doiron. Swój pierwszy solowy album „The Rick White Album” wydał pod koniec 2005 roku. Najnowszy album „Where it’s fine” został nagrany między kwietniem 2020 a kwietniem 2021, a wydał go niezależny label Blue Fog Recordings (wytwórnia należąca i zarządzana przez Briana Taylora i Ricka White’a). Płyta miała swoją premierę 14 lipca 2021 roku. Znalazło się na niej 10 piosenek utrzymanych w konwencji psychodelicznego rocka i indie rocka. Słychać u niego inspirację wczesnymi Floydami z okresu współpracy z Sydem Barrettem, sporo dobrej melodii w utworach, a na zakończenie Rick serwuje nam 13–minutowy transowy, tytułowy numer. „Where it’s fine” to kawał wyśmienitej psychodelii. Polecam!
Continue readingCable Ties – Far Enough (2020)
Indie-punkowe trio Cable Ties zostało założone w Melbourne przez wokalistkę i gitarzystkę Jenny McKechnie, basistę Nicka Browna i perkusistkę Shaune Boyle. ,,Far Enough” to druga duża płyta w dorobku Australijczyków, która ukazała się 27 marca 2020 roku, nakładem dwóch niezależnych labeli – australijskiego Poison City Records i amerykańskiego Merge Records. Album to osiem piosenek utrzymanych w stylistyce wysoko-energetycznego indie rocka i postpunka. Muzyka Cable Ties to świdrująca gitara, punkowy wokal McKechnie operującej wrzaskami i zawodzeniem oraz niesamowita praca sekcji rytmicznej Brown-Boyle oparta na grubych, mocnych liniach basu i szybkiej, stabilnej perkusji.Całość oparta na punkowej estetyce, w której znalazło się miejsce na ładne melodie i zamiłowanie do hałasu. Jeśli lubicie gitarowe granie Sleater Kinney, to tym bardziej powinniście posłuchać najnowszego albumu Australijczyków. Polecam!
Continue readingMelenas – Dias Raros (2020)
Żeńska kapela Melenas powstała w 2016 roku, w Pamplona. Tworzą ją: Oihana Melenas (gitara, klawisze i wokal), Leire Melenas (gitara basowa i klawisze), Maria Melenas (klawisze) i Lauri Torre (perkusja). „Dias Raros” to druga płyta zespołu, po debiutanckiej „Melenas” (2017). Album został wydany w chicagowskim labelu Trouble In Mind Records i miał swoją premierę 8 maja 2020 roku. Mamy na nim 8 utworów utrzymanych w klimatach garage popu, indie rocka i postpunka, a całość zaprawiona jest dodatkowo lekką nutką psychodeliczną. Postpunkowe gitary wymieszane są ze słodkimi, popowymi wokalami i klimatycznym klawiszem, który momentami zahacza o miękką psychodelię. Dużo ładnych melodyjek jest na płycie, w związku z czym miło się tego słucha. Dobry garage synth pop. Polecam!
Continue readingSprain – As Lost Through Collision (2020)
Sprain powstali na początku 2018 roku, w Los Angeles. Kapela została założona przez Alexa Kenta (wokal i gitara) i April Gerloff (gitara basowa), którzy w duecie nagrali w domu epkę „Sprain”, utrzymaną w minimalistycznym, slowcore’owym stylu i wypuścili ją na kasecie magnetofonowej. Wkrótce do zespołu dołączyli gitarzysta Alex Simmons i perkusista Max Pretzer. Debiutancki album „As Lost Through Collision” ukazał się 4 września 2020 roku. Wydany został przez label The Flenser Records z San Francisco, specjalizujący się w black metalu, doomie i innej mrocznej muzyce. Płyta zawiera 5 numerów, z czego trzy są bardzo rozbudowane. Mimo odejścia od stylu z wczesnej epki, muzycy nadal zachowują dawną estetykę slowcore. Na najnowszym albumie łączą ją z posthardcorem i noise rockiem lat 90 oraz inspiracjami XX-wiecznymi awangardowymi klasykami, takimi jak Xenakis i Penderecki. Depresyjny i pajęczy slowcore przeplatany jest przez ściany przeszywających, sprzężonych wzmacniaczy gitarowych. Sprain to agresywna wszechstronność, której tak bardzo brakuje w najnowszej muzyce gitarowej. Po tę płytę powinni sięgnąć fani Slint, Unwound, Codeine i Polvo. Polecam!!!
Continue reading