Japoński kwartet NicFit powstał w 2009 roku, w Nagoya. Tworzą go: Hiromi (wokal), Charley (gitara), Kenken (gitara basowa) i Kuwayama (perkusja). Debiutancki album „Fuse” został wydany 14 stycznia 2022 roku, przez londyński label Upset The Rhythm Records. Na płycie znalazło się 11 utworów, ostatni numer „Ack, ack, ack” to cover zespołu The Urinals. Japończycy serwują nam 30-minutową miksturę postpunka, brudnego minimalistycznego punka, okraszoną eksperymentami w duchu no wave. Zespół istniejący ponad dekadę dopiero teraz wydał debiutancki album – gorąco go polecam. Mam nadzieję, że na następną płytę nie dadzą nam tak długo czekać.
Continue readingTag: No Wave
Arthhur – Occult Fractures (2021)
Zespół Arthhur powstał kilka lat temu w Chicago. Został założony przez Mike Foxa (gitara, wokal, syntezatory, fortepian i perkusja), do którego dołączył Matt Ciani (perkusja, wokal grupowy, syntezatory) z zespołu Flesh of the Stars, gdzie grają razem. Trzeci muzyk w składzie to Luke Dahlgren (bas, wokal grupowy, syntezator perkusyjny, perkusja). Najnowszy album „Occult Fractures” został wydany własnym sumptem 9 lipca 2021 roku. Kontynuuje on linię znakomitego „Lost in the Walled City” z 2018 roku, ale nowa jest płyta bardziej ambitna – wściekły disco punk wzbogacono gatunkowo oraz instrumentalnie. Arthhur zaprosił pięciu dodatkowych muzyków na płytę – Audrey Alger-Daniels (smyczki i wokale grupowe), Nico Ciani (perkusja), Joe Duran (saksofon), Josh Jessen (syntezator) i Noah Wood (saksofon). Mamy na „Occult Fractures” wpływy motorycznego krautrocka, soulu, disco, funka i mrocznego postpunka lat 80 z Factory Records. Lubisz LCD Soundsystem i !!! (Chk Chk Chk) to posłuchaj najnowszego albumu chicagowskiego Arthhur. Polecam!
Continue reading
Spread Joy-Spread Joy (2021)
Spread Joy to postpunkowy kwartet z Chicago. Tworzą go: Briana Hernandez (wokal), Raidy Hodges (gitara), Nick Beaudoin (gitara basowa) i Tyler Bixby (perkusja). Muzycy znani są z grania w takich zespołach jak Negative Scanner i Human Beat. Spread Joy nie zagrał do tej pory żadnego koncertu, powód to epidemia COVID-19. Wskoczyli za to do studia i nagrali płytę w dwa dni. Album „Spread Joy” to pierwsze pełnowymiarowe wydawnictwo Amerykanów, które ukazało się 2 kwietnia 2021 roku, w niezależnym labelu Feel It Records. Płytę tworzy dziesięć króciutkich utworów, zagranych w 14 minut. Muzycznie Spread Joy to mieszanka postpunka o brzmieniu wczesnego Wire z okresu „Pink Flag”, nowojorskiego no wave wykonanego z szybkością i precyzją zbliżoną do hardcore. Do tego dochodzi wyszczekany, przy czym sprawny i eksperymentujący wokal Briana Hernandez. Dla fanów: Wire, Liliput, Suburban Lawns i Y Pants. Polecam!
Continue readingStella Research Committee – A Proposed Method for Determining Sanding Fitness (2021)
Stella Research Committee, dawniej Stella, to eksperymentalne trio założone przez muzyków z Cincinnati i Columbus. Tworzą je: Kevin Hall (gitara, klawisze i wokal), Tony Squeri (syntezatory i programowanie) i Lauri Reponen (perkusja). Album „A Proposed Method for Determining Sanding Fitness” został wydany 12 marca 2021 roku, przez niezależny brytyjski label Cruel Nature Records. Osiem utworów na płycie to odjechane, surowe i pełne ekspresji zgrzyty, inspirowane głównie dwoma gatunkami muzycznymi-no wave’em i noise rockiem. W szalonej muzyce tria znalazło się miejsce zarówno dla industrialnego hałasu, jak i uporządkowanych krautrockowych rytmów. Stella Research Committee uderzają słuchaczy i słuchaczki zgrzytliwą i rozjechaną gitarą, której asystują: obłąkańczo bulgoczący syntezator, plemienne bębny-z chęcią uciekające we free jazzowe improwizacje oraz niepokojące krzyki i melorecytacje Halla. Świetny album, który dla mnie został już jedną z najlepszych noise rockowych płyt roku 2021. Dla fanów-DNA, wczesnego Sonic Youth, Mars, The Ex i Brainbombs. Polecam!
Continue readingPulsallama – Pulsallama (2020)
Pulsallama to perkusyjno-basowa kapela z Nowego Jorku. Działała w latach 1980-1984 jako dwunastoosobowy, a następnie siedmioosobowy zespół, tworzony przez kobiety. Do legendy przeszły ich teatralne, rytualne koncerty w „Club 57” na Lower East Side w Nowym Jorku. W 1982 roku dziewczyny otwierały koncert The Clash, na którym nieprzygotowana na taki rodzaj grania 6-tysięczna publiczność obrzuciła panie monetami i kubkami z piwem. W latach działalności ukazały się zaledwie dwa single kapeli. Płyta „Pulsallama” wydana została 10 lipca 2020 roku przez nowojorski label Modern Harmonic. Na pierwszym pełnowymiarowym wydawnictwie zespołu zawarta jest dwudziestominutowa, postpunkowo-funkowa podróż do lat 80. Znajdziemy tu plemienne rytmy, podwójny bas i atak perkusyjnej perfekcji. Całość aż eksploduje niesamowitą energią. Dla mnie to żeńska odpowiedź na inny nowojorski zespół z tego okresu – myślę o Liquid Liquid – kapeli, która penetrowała te same muzyczne rejony, co Pulsallama. Bardzo polecam postpunk i uliczny funk z charakterystycznym brzmieniem cowbells!!!
Continue reading