Tag: No Wave

Arthhur – Occult Fractures (2021)

Posted in Vol. 9: To taki postpunk czyli postpunkowe granie     0 Comments
by on

Zespół Arthhur powstał kilka lat temu w Chicago. Został założony przez Mike Foxa (gitara, wokal, syntezatory, fortepian i perkusja), do którego dołączył Matt Ciani (perkusja, wokal grupowy, syntezatory) z zespołu Flesh of the Stars, gdzie grają razem. Trzeci muzyk w składzie to Luke Dahlgren (bas, wokal grupowy, syntezator perkusyjny, perkusja). Najnowszy album „Occult Fractures” został wydany własnym sumptem 9 lipca 2021 roku. Kontynuuje on linię znakomitego „Lost in the Walled City” z 2018 roku, ale nowa jest płyta bardziej ambitna – wściekły disco punk wzbogacono gatunkowo oraz instrumentalnie. Arthhur zaprosił pięciu dodatkowych muzyków na płytę – Audrey Alger-Daniels (smyczki i wokale grupowe), Nico Ciani (perkusja), Joe Duran (saksofon), Josh Jessen (syntezator) i Noah Wood (saksofon). Mamy na „Occult Fractures” wpływy motorycznego krautrocka, soulu, disco, funka i mrocznego postpunka lat 80 z Factory Records. Lubisz LCD Soundsystem i !!! (Chk Chk Chk) to posłuchaj najnowszego albumu chicagowskiego Arthhur. Polecam!

Continue reading →

Spread Joy-Spread Joy (2021)

Posted in Vol. 9: To taki postpunk czyli postpunkowe granie     0 Comments
by on

Spread Joy to postpunkowy kwartet z Chicago. Tworzą go: Briana Hernandez (wokal), Raidy Hodges (gitara), Nick Beaudoin (gitara basowa) i Tyler Bixby (perkusja). Muzycy znani są z grania w takich zespołach jak Negative Scanner i Human Beat. Spread Joy nie zagrał do tej pory żadnego koncertu, powód to epidemia COVID-19. Wskoczyli za to do studia i nagrali płytę w dwa dni. Album „Spread Joy” to pierwsze pełnowymiarowe wydawnictwo Amerykanów, które ukazało się 2 kwietnia 2021 roku, w niezależnym labelu Feel It Records. Płytę tworzy dziesięć króciutkich utworów, zagranych w 14 minut. Muzycznie Spread Joy to mieszanka postpunka o brzmieniu wczesnego Wire z okresu „Pink Flag”, nowojorskiego no wave wykonanego z szybkością i precyzją zbliżoną do hardcore. Do tego dochodzi wyszczekany, przy czym sprawny i eksperymentujący wokal Briana Hernandez. Dla fanów: Wire, Liliput, Suburban Lawns i Y Pants. Polecam!

Continue reading →

Stella Research Committee – A Proposed Method for Determining Sanding Fitness (2021)

Posted in Vol. 1: Amerykańskie hałasy czyli ulubioności     0 Comments
by on

Stella Research Committee, dawniej Stella, to eksperymentalne trio założone przez muzyków z Cincinnati i Columbus. Tworzą je: Kevin Hall (gitara, klawisze i wokal), Tony Squeri (syntezatory i programowanie) i Lauri Reponen (perkusja). Album „A Proposed Method for Determining Sanding Fitness” został wydany 12 marca 2021 roku, przez niezależny brytyjski label Cruel Nature Records. Osiem utworów na płycie to odjechane, surowe i pełne ekspresji zgrzyty, inspirowane głównie dwoma gatunkami muzycznymi-no wave’em i noise rockiem. W szalonej muzyce tria znalazło się miejsce zarówno dla industrialnego hałasu, jak i uporządkowanych krautrockowych rytmów. Stella Research Committee uderzają słuchaczy i słuchaczki zgrzytliwą i rozjechaną gitarą, której asystują: obłąkańczo bulgoczący syntezator, plemienne bębny-z chęcią uciekające we free jazzowe improwizacje oraz niepokojące krzyki i melorecytacje Halla. Świetny album, który dla mnie został już jedną z najlepszych noise rockowych płyt roku 2021. Dla fanów-DNA, wczesnego Sonic Youth, Mars, The Ex i Brainbombs. Polecam!

Continue reading →

Pulsallama – Pulsallama (2020)

Posted in Vol. 12: Dziewczyny i gitary czyli Riot Grrrl i nie tylko     0 Comments
by on

Pulsallama to perkusyjno-basowa kapela z Nowego Jorku. Działała w latach 1980-1984 jako dwunastoosobowy, a następnie siedmioosobowy zespół, tworzony przez kobiety. Do legendy przeszły ich teatralne, rytualne koncerty w „Club 57” na Lower East Side w Nowym Jorku. W 1982 roku dziewczyny otwierały koncert The Clash, na którym nieprzygotowana na taki rodzaj grania 6-tysięczna publiczność obrzuciła panie monetami i kubkami z piwem. W latach działalności ukazały się zaledwie dwa single kapeli. Płyta „Pulsallama” wydana została 10 lipca 2020 roku przez nowojorski label Modern Harmonic. Na pierwszym pełnowymiarowym wydawnictwie zespołu zawarta jest dwudziestominutowa, postpunkowo-funkowa podróż do lat 80. Znajdziemy tu plemienne rytmy, podwójny bas i atak perkusyjnej perfekcji. Całość aż eksploduje niesamowitą energią. Dla mnie to żeńska odpowiedź na inny nowojorski zespół z tego okresu – myślę o Liquid Liquid – kapeli, która penetrowała te same muzyczne rejony, co Pulsallama. Bardzo polecam postpunk i uliczny funk z charakterystycznym brzmieniem cowbells!!!

Continue reading →

Handle – In Threes (2020)

Posted in Vol. 9: To taki postpunk czyli postpunkowe granie     0 Comments
by on

Trio Handle powstało w Manchesterze. Tworzą je: Leo Hermitt (wokal i syntezator), Giulio Erasmus (gitara basowa i wokal) i Nirvana Heire (perkusja). Basista i perkusista są muzykami manchesterskiego, postpunkowego zespołu DUDS. Wokalista i klawiszowiec, Leo Hermitt, to genderqueerowy multidyscyplinarny artysta, znany z ambitnych i prowokujących prac na scenach artystycznych i literackich miasta. Debiutancki album „In Threes” został wydany przez dwa niezależne labele – Maternal Voice Records ze Sztokholmu i Upset! The Rhythm Records z Manchesteru. Premiera płyty odbyła się 6 marca 2020 roku. Na albumie znajdziemy piosenki z postpunkowym sznytem, hipnotycznym i tanecznym klawiszem, plemienną perkusją oraz ucieczkami w atonalne dźwięki inspirowane no wave. Dopełnieniem całości jest wokalista Leo, który wykrzykuje swoje poetyckie teksty czasami beznamiętnie, a innym razem w sposób przepełniony emocjami. Polecam płytę pełną różnorodnych dźwięków

Continue reading →