Psychodeliczny zespół Loop powstał w 1986 roku, w Londynie. Działali w latach 1986–1991. Powrócili w 2013 roku w starym składzie, w którym znaleźli się oryginalni członkowie ery „Gilded Eternity” – Robert Hampson (gitara i wokal), Scott Dowson (gitara), Neil Mackay (gitara basowa) i perkusista John Wills. W listopadzie 2014 roku pojawił się nowy skład kapeli. Obecnie w Loop grają: Robert Hampson (gitara i wokal), Dan Boyd (gitara) i dwóch członków zespołu The Heads – Hugo Morgan (gitara basowa) i Wayne Maskel (perkusja). Wydali od reaktywacji tylko jedną epkę „Array 1″ (2015). Po 33 latach od wydania ostatniej dużej studyjnej płyty 25 marca 2022 roku, ma premierę nowy album grupy „Sonacy” we własnym labelu o nazwie Reactor. Znalazło się na nim 10 utworów. Muzycznie nie odbiegają od tego co grali 30 lat temu i chwała im za to. Mamy więc transowe i przesterowane gitary penetrujące kosmiczno-psychodeliczne obszary. Są również smaczki krautowe i noisowe. Wielki powrót wielkiej kapeli w najlepszym stylu. Wyśmienita płyta. Polecam.
Continue readingTag: Krautrock
Gu Vo-Gu Vo (2022)
Trio Gu Vo powstało w Sewilli. Tworzą je: Alejandro Ruiz (syntezator i wokal), Raúl Burrueco (gitara basowa) i Edu Escobar (perkusja). Muzycy Gu Vo znani są z grania w innych niezależnych kapelach, takich jak: Blacanova, Tannhäuser i Beladrone. Debiutancki album „Gu Vo” miał swoją premierę 4 marca 2022 roku, w labelu Sentencia Records z Sewilli. Na płycie znalazło się 9 numerów utrzymanych w stylistyce psychodelii i krautrocka. Muzykę hiszpańskiego tria tworzy kosmiczny i zniekształcony syntezator, buczący transowy bas, który wraz z jednolitym rytmem perkusji nadaje ich utworom motorykę. Wokale pojawiają się bardzo rzadko, są senne, schowane w tyle i przetworzone przez efekty. Na płycie jest sporo kosmicznej elektroniki, która śmiało uderza w eksperymenty. Polecam fanom Thee Oh Sees , Beak, Stereolab, Neu! i Silver Apples.
Continue readingTitanic Sea Moon-Titanic Sea Moon (2022)
To druga płyta słupskiego trio Titanic Sea Moon, wydana przez niezależny label Fonoradar Records, z datą premiery 27 stycznia 2022 roku. Skład pozostał niezmieniony, czyli Piotr Sulik (gitara, wokal i loopy), Rafał Szymański (gitara basowa) i Dariusz Dudziński (perkusja). Tym razem gościnnie dołączyła dwójka muzyków – na akordeonie: Małgorzata Florczak (Rigor Mortiss, That’s How I Fight, Hagal Studio) i na saksofonie tenorowym: Paweł Nałyśnik (ZZZU, Parampampam Trio). Na krążku znajdziemy 9 utworów, a całość trwa prawie 78 minut. Muzyczny rdzeń na drugim albumie stanowi nadal trans, od którego muzycy TSM odchodzą w rejony postrockowe, krautrockowe i psychodeliczne. Długie utwory są tak zagrane, że nie nudzą słuchacza – to pokazuje, jak bardzo są to doświadczeni i osłuchani muzycy, mający nadal dobre pomysły przy tworzeniu muzyki. Jest to płyta bardziej emocjonalna od wcześniejszej. Tekstowo zawsze byli świetni i nawet w przypadku użycia obcego liryku jest to świetny wybór. W numerze „Drobnych piach” padło na tekst Grzegorza Kaźmierczaka z Variété, uważanego w środowisku muzycznym za jednego z najlepszych w tej dziedzinie w kraju. Mogę śmiało polecić najnowszą płytę transowców z Pomorza.
Continue readingArthhur – Occult Fractures (2021)
Zespół Arthhur powstał kilka lat temu w Chicago. Został założony przez Mike Foxa (gitara, wokal, syntezatory, fortepian i perkusja), do którego dołączył Matt Ciani (perkusja, wokal grupowy, syntezatory) z zespołu Flesh of the Stars, gdzie grają razem. Trzeci muzyk w składzie to Luke Dahlgren (bas, wokal grupowy, syntezator perkusyjny, perkusja). Najnowszy album „Occult Fractures” został wydany własnym sumptem 9 lipca 2021 roku. Kontynuuje on linię znakomitego „Lost in the Walled City” z 2018 roku, ale nowa jest płyta bardziej ambitna – wściekły disco punk wzbogacono gatunkowo oraz instrumentalnie. Arthhur zaprosił pięciu dodatkowych muzyków na płytę – Audrey Alger-Daniels (smyczki i wokale grupowe), Nico Ciani (perkusja), Joe Duran (saksofon), Josh Jessen (syntezator) i Noah Wood (saksofon). Mamy na „Occult Fractures” wpływy motorycznego krautrocka, soulu, disco, funka i mrocznego postpunka lat 80 z Factory Records. Lubisz LCD Soundsystem i !!! (Chk Chk Chk) to posłuchaj najnowszego albumu chicagowskiego Arthhur. Polecam!
Continue reading
Schröttersburg – Dalet (2021)
Działające od 2008 roku, płockie trio Schröttersburg wydało po trzech latach nową płytę. To już czwarty album w ich dyskografii, nie licząc „Melancholii • Dekonstrukcji” (2020) z remiksami autorstwa takich wykonawców, jak – Vilkduja, Gaap Kvlt, Mirt i TZii. W zespole zaszła zmiana personalna, ponieważ Schröttersburg opuścił perkusista Marcin i do Michała (wokal i gitara basowa) oraz Krzyśka (gitara i klawisze), dołączył nowy bębniarz – Rafał – znany z takich zespołów, jak między innymi Alienacja, Allioth, Wiewiórczaki, The Old Crone, Necrosodomistical Slaughter. Najnowsza płyta „Dalet” ukazała się 21 lutego 2021 roku, jednocześnie w pięciu niezależnych labelach – Zoharum, DIY Koło, Bat-Cave Productions, N.I.C Records i Estaboy Records. Materiał (siedem utworów) wydany został w trzech formatach – płyta CD, płyta winylowa i kaseta magnetofonowa. Zespół nadal podąża ścieżką muzyczną wyznaczoną na początku działalności, a są to dwa gatunki – new wave i postpunk. Z płyty, na płytę Schröttersburg rozwijają się muzycznie i ów progres trzeba zaakcentować. Muzycy wzbogacają swój repertuar o nowe gatunki oraz dodają nowe instrumenty (w przypadku najnowszego albumu jest nim pad perkusyjny). Na najnowszej płycie jest sporo elektroniki, motorycznego krautrocka, słychać echa psychodelii i industrialną surowość. Są również momenty, w których klawisz Krzyśka nawiązuje do gotyckiej atmosfery death rocka. Dopełnieniem jest świetny wokal Michała z głęboko emocjonalnymi tekstami. Perkusista Rafał – weteran sceny płockiej, idealnie odnalazł w tym składzie. Obok Ukrytych Zalet Systemu to właśnie Schröttersburg jest dla mnie najlepszym w Polsce, zespołem w duchu new wave – postpunk, mającym coś do powiedzenia o świecie i nieustającym w rozwoju. Polecam!
Continue reading