Tag: Acoustic

Coriky – Coriky (2020)

Posted in Vol. 1: Amerykańskie hałasy czyli ulubioności     0 Comments
by on

Trio Coriky powstało w 2015 roku, w Waszyngtonie D.C. Skład zespołu: Ian MacKaye (gitara i wokal), Joe Lally (gitara basowa i wokal) i Amy Farina (perkusja i wokal). Są to muzycy znani z takich zespołów jak: Fugazi, Minor Threat, The Evens, The Warmers i Ted Leo and the Pharmacists. Debiutancki album „Coriky” miał swoją premierę 12 czerwca 2020 roku. Wydany został przez waszyngtoński label Dischord Records, którego współwłaścicielem jest Ian MacKaye. Muzycznie jest to jakby kontynuacja The Evens z „fugazowymi” smaczkami. Śpiewa tutaj cała trójka, a akustyczne brzmienia mieszają się z ostrzejszymi zagrywkami. Debiutancki album Coriky, w przeciwieństwie do The Messthetics, nowej kapeli Joe Lally’ego i Brendana Canty z Fugazi, miło mnie zaskoczył. Coriky nagrali naprawdę niezłą płytę, której słucha mi się świetnie. Trzymają po prostu poziom. Zachęcam do posłuchania tej płyty.

Continue reading →

Dawn of Midi – Dysnomia (2015)

Posted in Vol. 15: Eksperymenty improwizacje free jazz i inne awangardy     0 Comments
by on

Trio Dawn of Midi powstało w 2007 roku w Los Angeles, a od 2011 roku mieszkają na Brooklynie w Nowym Jorku. Kapele tworzą basista Aakaash Israni, pianista Amino Belyamani i perkusista Qasim Naqvi. Korzenie tych trzech panów wywodzą się z Maroka, Pakistanu i Indii. „Dysnomia” ich druga płyta w dyskografii został wydany wcześniej  w 2013 roku przez wytwórnię Thirsty Ear Recordings, a w roku 2015 został ponownie wznowiona i  wydana przez  londyński Erased Tapes Records. Dawn of Midi to eklektyczne trio jazzowe skupia się na tworzeniu muzyki akustycznej – minimalnej. Album „Dysnomia”  został nagrany na taśmę 2-calową w studiu Waterfront Studios w Hudson, w Nowym Jorku – dawnym kościółku, który został zakupiony i przekształcony w analogowy plac zabaw dla muzyków wielkiego inżyniera Henry’ego Hirscha. Gdy zespół odwiedził studio i spotkał się z Henry’m (ekspertem w nagrywaniu analogowym wyposażonym w zabytkową konsolę Heliosa, 16 i 24-taśmowe maszyny taśmowe oraz znakomitą kolekcję mikrofonów)  było oczywiste, że musieli nagrywać. Nagrali znakomity transowy album używając tylko instrumentów akustycznych nadając brzmienie elektroniczne swojej muzyce. Muzyka jest mocno inspirowana strukturami rytmicznymi  z północnych i zachodnioafrykańskich tradycji ludowych. Płytę tą można śmiało polecić fanom The Necks, Horse Lords  i Lotto. Polecam ten ciekawie brzmiący i zagrany album.

 

 

Continue reading →