Kategoria: Vol.10: Europejskie hałasy czyli ulubioności

Fleuves Noirs – Respecte​-​Moi (2018)

Fleuves Noirs to zespół z Lille. Tworzą go: M.P (wokal i efekty), D.S.V (gitara), F.K (gitara basowa) i (perkusja). Debiutancki i jak dotąd jedyny album „Respecte-Moi” wydany został 27 października 2018 roku, w kolaboracji paru labeli – Etienne Disqs Records, Tandori Records, Jarane Records, Poutrage Records, Te Koop Records, Smart & Confused Records. Muzycznie młodzi Francuzi dają nam niezwykle mroczną i freakową dawkę tribal postpunka, noise rocka i no wave. Wszystko to doprawione jest sporą ilością efektów, dostarczanych przez wokalistę M.P. Jego przetworzony i schizofreniczny wokal nadaje utworom niepokojącego charakteru. Miałem okazję zobaczyć koncert Fleuves Noirs w Berlinie. Występowali jako jedna z trzech kapel i bez wątpienia dali najlepszy występ tego wieczoru. Wokalista to niezły showman, a na żywo, w przeciwieństwie do studyjnych nagrań, muzycy fundują słuchaczom sporą dawkę kwaśnej psychodelii. Dla fanów: Butthole Surfers, Terminal Cheesecake, Daughters i kapel z wytwórni Skin Graft Records.

Continue reading

Lovely Wife – Audible Beef (2019)

Kapela Lovely Wife powstała w 2011 roku, w North Shields. Skład zespołu to: James Watts (wokal), Jon O’Neill (gitara), David Curle (syntezator), Joe Garrick (gitara basowa) i Skylar Gill (perkusja). „Audible Beef” to ich najnowsze wydawnictwo, które ukazało się 3 maja 2019 roku, w labelu Cruel Nature Records. Wytwórnia wydaje muzykę na kasetach magnetofonowych. Dwa długie utwory zostały wydane dokładnie w takim właśnie formacie. Osobiście nie jestem tym zbyt uszczęśliwiony, bo nie przepadam za takim nośnikiem. Brytyjczycy serwują nam rozciągnięte i mocno sfuzzowane walce, zanurzone w psychodeliczno – kosmicznej improwizacji. Zniekształcony wokal lata na pogłosach, solówki gitarzysty, jak to określiła moja kumpela ,, rozpoczynają się, ale nie zmierzają do szczęśliwego końca”. Dopełnieniem jest klawisz, który nadaje utworom kosmicznej aury. „Audible Beef” to spora dawka kwaśnego przesteru, którym nie pogardziliby ich starsi koledzy z Butthole Surfers, USA/Mexico lub Terminal Cheesecake. Dla lubiących roztrojone i hałaśliwe gitary – pozycja do zapoznania się. Polecam !!!

Continue reading

ÜT – δ γ ε β (2019)

Kwartet ÜT powstał w 2011 roku, w Genui. Tworzą go: Masca (wokal), Ste (gitara), Indo (gitara basowa) i Enri (perkusja). Drugi album Włochów ukazał się 22 kwietnia 2017 roku i nosi tytuł „δ γ ε β (Delta Gamma Epsilon Beta)”. Wydany został w dwóch labelach – Taxi Driver Records i Marsiglia Records. Agresywna, surowa, hałaśliwa muzyka serwowana nam przez ÜT to przede wszystkim fascynacja sceną chicagowską i Louisville lat 80-90. Mimo, że temat jest ograny, to jednak Włosi potrafią dobrze nam go podać. Pierwsza ich płyta „Noise Deadening Barrier” (2015) była niezłym zastrzykiem energii. Druga jest zdecydowanie bardziej dopracowana i spokojniejsza, dzięki „slintowskim” zwolnieniom na złapanie oddechu. Dla fanów takich kapel jak: Shellac, Slint, Big’N, Rodan i Bitch Magnet. Polecam!!!

Continue reading

YC-CY ‎– Béton Brut (2019)

Szwajcarski zespół YC-CY powstał w 2015 roku, w mieście Schaffhausen. Tworzą go: Rune (wokal), Mike (gitara), Remo (gitara basowa) i Gregor (perkusja). Trzeci pełny album „Béton Brut”, ukazał się 15 maja 2019 roku. Wydany został w dwóch labelach – X-Mist Records i Order05 Records. Na najnowszej płycie Szwajcarzy atakują nas zwiększoną dawką zgrzytliwego industrialnego noise rocka, z klimatycznymi mrocznymi przerywnikami, które w tym przypadku nie działają uspokajająco. Nieodłączną cechą wszystkich albumów YC-CY jest charakterystyczna schizofreniczna, zimnofalowa gitara, która buduje w ich muzyce nastrój szaleństwa i niepokoju. Wyśmienity album, który gorąco polecam. Dodać chciałem, że można będzie ich zobaczyć niedługo na dwóch koncertach w Polsce – 24 lipca we Wrocławiu i 25 lipca w Warszawie. Ja widziałem YC-CY w zeszłym roku i był to niezły ogień.

Continue reading

Rat the Magnificent – The Body As Pleasure (2018)


Rat the Magnificent to noise rockowy kwartet z Londynu. Tworzą go: Perry M. Anderson (wokal i gitara), Ross Davies (gitara basowa), Toshi Kobayashi (gitara) i Anna Dodridge (perkusja).”The Body As Pleasure” to debiutancki album Anglików, którego nagranie zajęło muzykom trzy lata. Zawierająca 10 utworów plyta ukazała się 21 czerwca 2018 roku, w labelu TTWD Records. Muzyka utrzymana jest w konwencji amerykańskiego noise rocka z mocnym wpływem punk bluesa. Ktoś określił granie Rat the Magnificent jako „Fuzz-laced Experimental Noise Rock”. Mroczne i duszne postpunkowe bluesy podrasowane są dudniącym basem i rzężącymi gitarami. Wokal Perrego jest leniwy, a zarazem pełen emocji. Album zaczyna się dosyć ostro i stopniowo łagodnieje. Fani Oxbow, Penthouse i Jesus Lizard powinni zainteresować się tym krążkiem. Polecam !!!

Continue reading